protetyka gdańsk

Jeszcze w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia większość stomatologów bardzo sceptycznie podchodziła do tej metody leczenia ze względu na bardzo wiele niepowodzeń. Mala skuteczność, powikłania i brak właściwych metod postępowania implantologicznego były przyczynami małego zainteresowania implantologią, która miała niewielu entuzjastów i zwolenników oraz bardzo wielu przeciwników. Dopiero badania Branemarka i innych autorów wykazały, że implanty mogą być skuteczne i długo utrzymywane w jamie ustnej, pod warunkiem że będą przestrzegane pewne określone zasady biologiczne. Jak uważa Christensen, do niebywałego wzrostu popularności stosowania wszczepów w jamie ustnej przyczyniły się w ciągu ostatnich lat następujące czynniki: zastosowanie metali i innych substancji integrujących się z kością, właściwe i ostrożne postępowanie chirurgiczne pozwalające na przeprowadzenie zabiegów bez przegrzania czy wysuszenia tkanek kostnych, aseptyka zabiegu, opracowanie optymalnych kształtów wszczepu, pozwalających na właściwe ich użytkowanie w wytworzonym „łożu" w kości, oraz dwuetapowe postępowanie, umożliwiające dobrą integrację wszczepu z kością.

Wyniki badań i obserwacji klinicznych protetyka gdańsk ostatnich lat wskazują, że również postępowanie jednoetapowe z natychmiastowym lub wczesnym obciążeniem pozwala uzyskać doskonale wyniki u pacjentów spełniających określone warunki.

Opisane wyżej czynniki umożliwiają zwiększenie skuteczności użytkowania wszczepów z 20 czy 40 do ponad 90%. W leczeniu stomatologicznym wszczepy jako filary protetyczne mogą znaleźć zastosowanie w celu:

1. Uzupełnienia braku jednego zęba.


2. Uzupełnienia protezami stałymi częściowych braków uzębienia.


3. Poprawy retencji protez częściowych.


4. Uzupełnienia protezami stałymi całkowitych braków uzębienia.


5. Poprawy retencji protez całkowitych (protezy typu overdenture).


6. Poprawy umocowania protez pooperacyjnych.

Należy w tym miejscu wyraźnie stwierdzić, że wszczepy stosowane w uzupełnianiu pojedynczych zębów są tylko jedną z metod rehabilitacji protetycznej, kosztowną i niosącą zawsze pewien element ryzyka, polegający na odrzuceniu wszczepu. Pacjent powinien być poinformowany o możliwości takiego postępowania, ale w planowaniu leczenia należy w pierwszej kolejności rozważyć możliwość leczenia konwencjonalnego, polegającego na wykonaniu mostu opartego na zębach naturalnych. Istnieją jednak sytuacje, w których leczenie implantoprotetyczne będzie bardziej wskazane i mniej inwazyjne niż leczenie konwencjonalne, gdy w celu uzupełnienia braku jednego zęba, np. centralnego siekacza w szczęce, trzeba znacznie oszlifować, a niekiedy dewitalizować dwa zęby sąsiednie. Dotyczy to zwlaszcza ludzi młodych z dużą komorą w zębach sąsiadujących z luką, która powstała na skutek urazu.

Odbudowa wszczepem braku pojedynczego zęba stwarza niekiedy większe problemy niż uzupełnienie większej ich liczby. Rozważania protetyka gańsk w planowaniu takiego leczenia różnią się w zależności od umiejscowienia. Inne będą w szczęce niż w żuchwie, inne, jeżeli brak występuje w bocznym lub tylnym odcinku luku zębowego. Brane są pod uwagę następujące parametry: grubość i wielkość wyrostka zębodołowego, możliwy kierunek wprowadzenia wszczepu, głębokość, na jaką wszczep może być wprowadzony. W bocznych odcinkach żuchwy i - zwłaszcza - szczęki umieszczenie implantu nie zawsze jest możliwe bez augmentacji kości ze względu na układ zatoki szczękowej czy przebieg kanału żuchwowego. W szczęce w odcinku przednim ogromną rolę odgrywają względy estetyczne. Należy jednak dodać, że współczesne metody umożliwiają w pełni satysfakcjonujące rozwiązania tego problemu. We wszystkich przypadkach zarówno w szczęce, jak i w żuchwie zasadniczą rolę odgrywa szerokość wyrostka zębodołowego między zębami sąsiednimi. W celu prawidłowej integracji z kością między wszczepem a przylegającymi korzeniami zębów musi być zachowana przestrzeń co najmniej 0,8 mm. Sąsiednie zęby muszą być bez ubytków próchnicowych i zmian przywierzchołkowych i mieć zdrowe przyzębie. Podobnie jak w przypadkach innych uzupełnień protetycznych opartych na wszczepach, szczególną uwagę należy zwrócić na uzyskanie prawidłowych warunków okluzyjno-artykulacyjnych.